In het dagelijkse leven — mooie term trouwens, ik hoor ‘m altijd bij First Dates — werk ik gewoon op kantoor bij Defensie.
“Ik hoor dat jij iets kan met Photoshop of zo?” vroeg een collega op een dag. Via via had ze gehoord dat ik weleens flyers maakte. En zo begon het. Ze stuurde wat foto’s, een stukje tekst, en ik ging aan de slag met een eerste opzet voor een flyer om geld in te zamelen voor de Alpe d’HuZes.
Tijdens het brainstormen kwam ook haar reden voor deelname naar boven. Haar moeder was ernstig ziek, en stond op het punt een ingreep te ondergaan. De kans op herstel was klein. Zo’n verhaal dat je even stil maakt.
Later vroeg ze: “Ik hoorde dat je normaal betaald wordt voor dit soort dingen… wat krijg je van me?”
Ik maakte de vier flyers natuurlijk gewoon voor niks. Belangeloos, omdat het goed voelde. En eerlijk? De dankbaarheid en die doos bonbons die ik later kreeg, waren meer waard dan welk bedrag dan ook.