Die term hoor je alleen maar bij de dönerzaak.
De kogel was door de kerk. We gingen voor een kapsalon, broodje döner en een pom döner. In ons kleine winkelcentrum zijn er drie plekken waar zoiets verkocht wordt. We hebben dan ook de luxe om te kiezen en dat we hebben we in het verleden ook gedaan.
Waarom gaan we nu naar deze bakker en niet meer naar die andere?
Vanuit het oogpunt van uitstraling en grafische vormgeving gezien gaan we naar de slechtste; Oude verlopen bebording, raamstickers met foto's in heel slechte resolutie en flets gefotografeerd voedsel.
De andere twee hebben dat beter voor elkaar en daar is het beduidend rustiger. De ene ziet er ontzettend verzorgd en goed onderhouden uit. Naast de döner verkopen ze ook luxe koekjes, baklava en chocola. Een ietwat vreemde combinatie die ervoor zorgt dat het onduidelijk is wat ze willen zijn; een snackbar of een patisserie? Op de producten van beide afdelingen valt niets aan te merken, die zijn goed.
De ander heeft een mooie huisstijl en pronkt met de thuisbezorgd-awards die de afgelopen jaren binnen zijn gesleept. Aardig personeel en prima producten. Geen concrete reden om daar niet te bestellen.
Dus waarom?
We komen er vaker voor een pide, croissantjes op zijn Turks en andere broodjes. De sullige uitstraling van de zaak, twee even zo sullige oude mannetjes die nauwelijks te verstaan zijn en jonger personeel die van stress nog nooit gehoord hebben. De charme van dit alles bindt ons aan hen.
Je wacht zeker 45 minuten, maar dan geniet je wel extra goed. Ze vergeten wel vaak die sambal..🌶️
Hoe mooi je vormgeving, je product of dienst, uitstraling en prijs ook is.
De keuze voor jou is altijd een menselijke!
Volg je hart, kies met je hart, dan gaat het meestal goed!
